2.
czasem już myślisz, że to koniec, że tylko wycie
do księżyca, stracone niemal wszystko, a nie ukryte,
co było do skrycia, więc teraz płakać i rwać szaty,
ale w zaciszu własnego domostwa, by nie być
pośmiewiskiem innych, a może z matni się wydostać,
spalić ten krąg zaczarowany, pozbyć się pętli już
wiadomej, znaleźć zieloność lub choć oazę, w morze
zieleni wejść, utonąć, wydobrzeć tam, dojść do siebie
i znowu w słonej wodzie nogi moczyć, czekać na owoc
jarzębiny, a jeśli zdarzy się... może w miłości
się zatracić... jeśli się zdarzy — tak, zatracić
© Elżbieta Żukrowska 11.04.2014.
Fot. z internetu
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz