WRACAJ!
Ty znów pod żaglami i w świat...
Choć chcę — nie umiem zaakceptować.
Posyłam dlatego za ten silny wiatr,
ma być z tobą i cię pilnować.
Na kraj świata, przez nieznane wody,
płyniesz dla przyjemności, dla wrażeń,
rękawice rzuciłeś losowi, szukając przygody,
jesteś starym wilkiem, a chcesz też korsarzem?
Niczym Penelopa na mym brzegu czekam,
choć niewiarygodne — jestem zatroskana!
Sztucznym spokojem twarz przyoblekam,
sprawdzam mapy pogody — często zapłakana.
Jednak nie krzyczę do słuchawki — wracaj!
Każdą myśl taką przed tobą maskując.
Opłynąłeś Afrykę, już z kursu nie zbaczaj,
pomyśl, że ja ciebie bardzo potrzebuję!
© el.żukrowska 19.09.2013.
malarstwo - Justyna Kopania
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz