Unosisz ręce jak w sennym tańcu
Ściany wibrują emocjami
W koło aniołów białych łańcuch
I osłaniają cię skrzydłami
Przecudne usta puszek nad nimi
Powieki ciężkie z melancholii
Powiedz że dzisiaj razem śnimy
Że odpływamy w dal powoli
Poprowadź w gaje pomarańczy
W mirty i w zapach rozmarynu
Niech wyobraźnia się roztańczy
Niech ciało same zapragnie... czynu
Miłosne sploty i pragnienia
Tu kwintesencja emanacji
Oczy aniołów pełne zgorszenia
Ale nie mogą już zaprzestać patrzeć...
© el.żukrowska 25.11.2013.
Fot z internetu
Czytając odpłynęłam ....Pięknie piszesz.
OdpowiedzUsuńJoanno
OdpowiedzUsuń- bardzo mi miło - uprzejmie dziękuję.
I serdecznie pozdrawiam. :)