JESIENNE TUMANY MGŁY
To taka pora, że częste mgły...
Przy dużym wietrze — szybko giną...
Ale wiatr czasem w łozach śpi,
a wtedy całun nieruchomieje nad doliną.
Nasącza wilgocią resztki traw,
podkarmia prawie śpiące już drzewa
i głuszy wszelkie szelesty, śpiew
( gdyby się komuś chciało właśnie śpiewać).
Droga się pręży długą wstęgą w dal,
mgła ją otula, dłońmi obejmuje,
upomina kierowcę — zwolnij! stój!
— i trochę zwodzi, trochę oszukuje...
© el.żukrowska 22.11.2013.
© Fot. Mirosława Pisarkiewicz
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz