ZIELONA HERBATA I POŻĄDANIE
Ustawiasz dzbanki, czarki, filiżanki,
już miło pachnie zieloną herbatą,
i pukasz do mnie, patrzysz przez firanki,
żartem zapewniasz — "mamy ciepłe lato".
Ot, jesień mamy, nieprzyjemnie siąpi,
a ty herbaty czarkę w moje dłonie,
masz w sobie tyle ciepła i uczucia,
że się już wcale przed tobą nie bronię.
Teraz mnie zamknij w porannym uścisku,
ręce, choć drżące, zaplotę w twe włosy;
chcę się tak w tobie zanurzyć jak w łące,
i chcę byś znowu mnie na rękach nosił.
Ogarnij myślą to, co najwspanialsze:
dusza do duszy, a ciała w ekstazie;
świat nic nie znaczy — tu uczucia trwalsze:
to nasza miłość — wzajemne oddanie.
© el.żukrowska 23.11.2013.
Fot. z internetu
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz