702/13. POCIĄG

Pociąg 
( z opowieści pewnego pana - 3)

Wpadłem w jej oczy nefrytowe

(ciążki medalion z szyi zwisał),

Nim ochłonąłem – los z kimś w zmowie

złośliwie ścieżki mi pomieszał.

Spotkanie takie w stacji metra

- słowa splątały się jak ręce,

ale już pociąg - i uciekła!

Drzwi się zamknęły - pociąg pędzi.

Być może kiedyś znów przypadek...
Za szybko było, nie zdążyłem!
Migdały oczu wpadły we mnie,

teraz mi dziwnie, choć nie piłem.

W głąb mnie zapadły… w samą duszę!

I twarz jej widzę, ale milczę.

I nic nie mogę… chociaż muszę!

- Przecież ukradła moje serce!

© el.żukrowska 4.11.2013.… 
fot. z internetu