O PISANIU TO WIERSZYK
Cóż poeta? — gdy pisze,
gdy literki w rządkach stawia,
jest jak pan, bo tutaj rządzi:
a pisanie — to praca, czy może zabawa?
Już się nagina alfabet, słowniki,
wyraz rzadko używany
już radośnie na karcie tańczy!
Cuda spod pióra płyną
(oby nie bohomazy!).
W słowie jest wszystko:
zapach pomarańczy
i gwiazd plejada…
Lecz to broń obusieczna,
sam poeta łzą kapnie,
gdy jest nadmiar wzruszeń.
Ot — wiersz z niczego powstał
— tak zapisać muszę!
© el. Żukrowska 29.10.2013.
Fot z internetu
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz