środa, 9 maja 2012

397. CIENIE I SŁOŃCE


CIENIE I SŁOŃCE

Stoją cienie zadumane
- słońce im całuje boczki,
a gdy trochę się przesunie
czasem nawet gładzi loczki.

Biegnie śmiechem po sukienkach,
gdy deszcz tęczę z cicha woła,
nawet wcale się nie zmęczy
po kałużach, tych dokoła!

Później kiwa na wróbelki
(są w sam raz rozświergotane),
do zabawy z tym kundelkiem,
co znudzony szczeka na nie.

Cienie wciąż się wydłużają,
słońce do snu oczka mruży,
wróble w strzechy uciekają
- księżyc właśnie się wynurzył...

e.żukrowska 9 maja 2012
Zdjęcie z Internetu.




Brak komentarzy:

Prześlij komentarz