MAM DOŚĆ!
"Twój płacz, łzy i te myśli w smutku zakryte"
- szeptałeś, przytulając twarz do mojej twarzy.
Zachwianie, gorycz, żale - znów są wygłaskane,
dokładnie tak samo, jak już wiele razy.
Ale nie stać ciebie na krótkie "przepraszam",
ani też na inne ze słów o wybaczenie...
Z zakamarków pamięci wyjmuję, odtwarzam
- narasta we mnie pewność, że się nie zmienisz.
To grozi rozstaniem - im szybciej, tym lepiej,
po co motać się, złościć, popadać w frustrację?
Przecież możemy żyć bez siebie - już nie razem...
Czekam na tę chwilę, gdy mi przyznasz rację.
© Elżbieta Żukrowska 25.08.2014.
Fot. z internetu
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz