Wiersze z serduszkiem - 3
Piszesz — przędziesz wiersze,
zaplatasz miłości warkocze,
tęsknota tu i ówdzie mrugnie okiem...
Odpowiesz jej uśmiechem
— niech sobie poczeka!
Nie zapraszasz, gdzie jasno od okien!
Na razie cieszysz się życiem,
każdym nawet echem...
Niesiesz w plecaku, oprócz łyka wody,
swoje miłości duże i małe
— jakby serce było nagle za ubogie,
by zgromadzić w sobie
to wszystko wspaniałe...
Zgromadzić, by bliskich otoczyć opieką,objąć silnym, a czułym ramieniem.
Ochronić, przeprowadzić
przez każdy tor przeszkód,
być zawsze oparciem
i dźwigać ich brzemię...
I oto dziecko po raz pierwszy w życiu
przyniosło specjalnie dla taty wyrysowaną laurkę:
serce z kwiecia — symbol nie tyle dobrobytu,
ile dla wielkiej miłości świadectwo-cenzurkę.
© Elżbieta Żukrowska 15.08.2014.
Fot. z internetu
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz