ZA CHWILĘ JESIEŃ
- z inspiracji fotografią Zbyszka Kordzińskiego
Te wszystkie śliczne wschody i zachody,
kwiaty na łąkach, srebrne głosy ptaków,
niby przebrzmiały, niby nowe jutro...
a na poboczu kwitnie tyle maków!
Cykoria nadal wabi swym błękitem,
wyka osłabła, przecież ciągle pnie się!
Na krzaczku sójka w zadumie rozmytej:
lecieć? nie lecieć? dalej mieszkać w lesie...?
Piaszczystą drogą nie wstają tumany
— ziemia zwilżona i mgłami, i deszczem,
obok ścieżynka wśród miękkiej murawy
wabi na miły letni spacer — jeszcze...
Chmury na niebie wcale nie są senne!
Wiatr je kotłuje niczym w wielkim garncu.
Na szczęście słońce często jest na niebie
— bardzo podobnie, jak to bywa w marcu.
A przecież zapach już wszędzie jesienny
— tu dymy z ognisk, gdzieniegdzie z komina...
Ówdzie słonecznik zapomniany błyska
i koralami świeci jarzębina...
© Elżbieta Żukrowska 18.08.2014.
Fot. Zbigniew Kordziński
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz