Mój aniele
Wyłaniasz się jak dobry duch,
opiekun - jak przystoi aniołom.
Ale twoje głodne, jasne oczy
zaprzeczają tym skojarzeniom.
Że zwalniam i zatrzymuję się dla ciebie?
- już aprobujesz cichym westchnieniem.
Lecz chociaż mam swoje marzenia
- to nie otoczysz mnie ramieniem.
Przy tobie czuję się bezpiecznie,
nie zagraża mi szalony rytm ulicy.
Wychodzę z domu, by cię spotkać.
I taka ulga, gdy cię widzę.
Lecz znikasz. Jakbyś się rozpłynął.
I bardzo jestem zawiedziona.
Może cię tylko wymyśliłam?
Już wyobraźnia...zwyciężona.
© el.żukrowska 26.09.2013.
Fot. za 1000000 Pictures
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz