Pora odpocząć przyjacielu
(- inspirowany wierszem Stanisława Cupriak
"Piosenkę nocy ci zaśpiewam")
W leciutko drżących cieniach, szeptach,
rodzi się jeszcze jedna gwiazda,
na nieboskłonie, w gąszczu planet,
pośród galaktyk nieprzyjaznych.
... ale ty oczy już przymykasz
i nie dla ciebie to muzyka.
Teraz odpocząć przyszła pora,
myśl sennie płynie od wieczora,
ucieka, nie chce być w pamięci,
szybuje w górę lub w bok skręci,
zatrzyma się pośrodku łąki,
by karmić tym zapachem płuca,
by wreszcie na tej łące usiąść,
i nic już sobie nie wyrzucać.
A ty zmęczony, zapomniany,
już się w snach nurzasz bez pamięci.
Masz kilka godzin na przespanie,
zmęczony umysł nic nie kręci,
zapada w słodkie tobie spanie...
© el.żukrowska 4.09.2013.
Fot. z internetu
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz