Już - nie!
Nie powinnam — a uwierzyłam,
czasem wiedza przychodzi za późno
i życie już gorzko smakuje.
Tak łatwo ulec sugestii,
poddać się rozszemranym słowom,
dać uwieść delikatnym pieszczotom...
Teraz z tych przebrzmiałych wyznań
buduję wieżę wspomnień,
bo ciągle nie mogę się z nimi rozstać.
Lecz nie próbuję w tej wieży zamieszkać,
bo nauczyłam się trzymać serce na uwięzi.
Niektóre rozstania za bardzo bolą.
Wiem, że masz inną twarz
i że teraz zmieniasz inne życie.
Szkoda mi was w gruncie rzeczy,
tak samo jak tego, że nam się nie udało.
Zdobyłam pewność, że idealną miłość
spotyka się tylko w książkach.
Nie chcę nieść twego obrazu w następne dni,
lecz na początek muszę posiąść wiedzę,
jak można to osiągnąć.
© el.żukrowska 18.09.2013.
Fot. z internetu
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz