GWIAZDY DWIE
Są jak dwa światełka ponad bramą światów,
oddaleni i piękni, a spragnieni błysków.
W ciemności nocy zawsze bliżej siebie,
w dzień w skrytości tęsknią do uścisków.
Zakochani i smutni zanim dzień przeminie,
w ukryciu płaczą prawie bez pamięci,
marzą, że jedno ku drugiemu płynie,
że podążają wśród świateł zamieci.
On posyła całusy, dwoi się i troi,
chciałby zniewolić, do piersi przygarnąć.
Ona dla niego już w łuny się stroi,
by w niebo zorzą polarną rozbłysnąć.
Tęsknią z daleka dwie gwiazdy z Kosmosu,
kochają, pragną, a wszystko daremnie.
Nigdy wspólnego nie podzielą losu,
a jak już zgasną — to na zawsze ciemność.
© el.żukrowska 16.lutego 2013.
zdjęcie z internetu - http://www.galeriaplakatu.com/plakaty/wszechswiat-kosmos-gwiazdy-plakat
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz