147/13. OSTATNIA PROŚBA

OSTATNIA PROŚBA
wiersze szaro-złote)

Jasne świece
zamilkły właśnie
tylko sam płomyk
gnie się w pokłonach
mam garść kłopotów
więc nie wyjaśnię
lecz z nami
już skończone

Nie przynoś więcej
czerwonych maków
ani żonkili
rwanych pod blokiem
nie pójdę z tobą
także na lody
a paczkę kawy
zabierz z powrotem

Nie podwoź nigdy
więcej do pracy
nie dzwoń nie pytaj
czy aby żyję
omijaj moją
ulicę raczej
zapomnij
że się tu kryję

Nie czekaj na mnie
także pod drzwiami
bo może w środku
akurat wyję
tylko na koniec
jeszcze pocałuj
ustami popieść
mą szyję

© el.żukrowska 10.lutego 2013.
© Malarstwo Nathalie Picoulet