SPĘTANI
Spętani nagłą ciszą poza progiem nocy,
boimy się oddechów, poświaty księżyca,
bez możliwości rozdziału, bez szansy ucieczki,
choć wszystko nas dzieli, a nic nie zachwyca;
rok po roku, dzień po dniu, razem, a oddzielnie,
bo związani przysięgą z dawna zapomnianą,
połączyła tak mocno, że zamków nie zerwiesz,
choćby obojgu wolność naraz zapachniała.
Żyjemy obok siebie, razem już nie sposób,
uśmiechamy się rano, wściekamy z wieczora,
grzecznych słów jest jakby coraz mniejszy zasób,
naprawić tego związku teraz nikt nie zdoła.
© el. żukrowska 6.lutego 2013
zdjęcie z internetu
Chciałam napisać TAKIE ŻYCIE ale to nie dobrze tak żyć.Marzę o miłości,cieple drugiego człowieka,milczeniu we dwoje...mam obojętność..nielubienie.Twoje wiersze są trafnym odzwierciedleniem mojego życia,pragnienia.Dziękuję i pozdrawiam.
OdpowiedzUsuńWiedźmo Kochana
OdpowiedzUsuń- mówi się, że życie bez miłości - jest zmarnowane. Ale też lepiej kochać niż tylko być kochanym. Dziękuję za tak osobisty komentarz, za ciepłe słowa. Dużo serdeczności dołączam. :)