Rezygnując z rekwizytów
Nie ma czasu dla wierszy do ciebie,
a zapewniasz, że czekasz.
Ślady słońca wyraźne.
I ucieka dzień. Jak szalony!
Morze uczuć radosnych do zebrania.
Zapisać, w wierszu podać wieczorem...
Przyozdobić kwiatkiem,
abyś miała czarne na białym,
że pamięta, że myśli,
że ma zamiar (dlaczego tylko zamiar?)
ocalić wszystko, co najlepsze,
sieć powiązań przyjaznych,
aby szeptać i radzić,
aby się wyspowiadać,
patrzeć w oczy,
zrzucić brzemię trosk dawnych,
nowym nie pozwolić wić gniazda...
© Elżbieta Żukrowska
fot. własne
16.05.2017.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz