Wierszyk o niczym
Znowu ktoś napisał, że mój wiersz zbyt smutny.
Hm... Może czasem cisza zmienia się nostalgię?
Może lot ćmy przypomina lot marzeń do jutra?
Może krzywe spojrzenie uprzątnęło magię?
Nie ma miłego, słodkiego wierszyka,
a miał zabawiać, rozśmieszać, za wąsy potargać!
Na szczęście żółć nie wylała goryczy z kielicha,
utwór z lekka zasmucił i chciał troszkę nałgać.
Eh! Wiersze, wiersze tak cieszące myśli!
I wy, które przywracacie najlepsze nastroje!
Gdzie znów uciekłyście? A mogłabym przysiąc,
że wszystkie zbiegłyście się na paluszki moje!
© Elżbieta Żukrowska
fot. desert rose
27.05.2017
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz