Pomyślmy chwilę
Nie, nie, kochany, zostaw dłonie
i usta zostaw na mej skroni:
jesteś tym wszystkim co najdroższe
i czego zawsze będę bronić.
A jeśli jeszcze o czymś nie wiem,
jeśli gdzieś sekret pełznie nisko
- niech nie utonę w łez ulewie,
nie musisz mówić mi o wszystkim.
Ale na kłamstwa się nie zgadzam.
Niech zazdrość mnie już nie dosięga.
Przecież możemy się nie zdradzać!
A zaufanie to potęga.
Zatem mnie jeszcze dalej całuj,
bym nie musiała ciągle tęsknić
i tej miłości swojej naucz,
bym razem z tobą mogła grzeszyć...
© Elżbieta Żukrowska
fot. Pixabay
29.04.2017.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz