Skazany na tęsknotę i oczekiwanie
Podaruj chociaż swój cień choć nadzieję
nie wzbraniaj gdy chcę dotknąć ręki by ją zdobić
gdy zawrót głowy tak mną zachwieje
gdy sam w obcą dal nie jestem gotowy
A jeśli przypadkiem złowię twój uśmiech
który nie był dla mnie ot tak go wysłałaś
możesz do niego włączyć kilka muśnięć
swoimi oczyma abym nie oszalał
Podaruj mi kroplę swojego zapachu
wiatr go przyniesie na twarz mi osiądzie
a ja będę myślał o twoim oddechu
lub że przestałaś być dla mnie posągiem
W zasadzie wystarczy że jesteś blisko
że czasem popatrzę pomarzę pomyślę
wiem że to mało ale to jest wszystko
bo ja tylko nadmiar swych uczuć ci wyślę
© Elżbieta Żukrowska 3.11.2016.
fot. z internetu
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz