NAUCZ MNIE...
Naucz mnie mówić swoim językiem,
rozsmakowywać się w twoich światach,
podążać ścieżką najbardziej dziką,
a nawet wąsy krasnalom splatać...
Naucz mnie nowych nocy i świtów,
już wypełnionych twoim oddechem,
a jeśli chłodno — najmocniej przytul,
jak ręką pogłaszcz swoim uśmiechem.
A kiedy nasza noc już się prześni,
nowy brzask deszczem oczy przemyje,
my nadal razem w przesłodkim "jeszcze",
ciągle z rozkoszą chłonąc te chwile.
© Elżbieta Żukrowska, Stargard Szczec. 24.06.2014.
Fot. z internetu
Jak zawsze miło się czyta. :)
OdpowiedzUsuńDziękuję, Aniu. ♥ ♥
Usuń