* * *
Byłam przekonana, że już zapomniałam...
że niekoniecznie stawać na wprost słońca
że już od ciebie mam stale wakacje
do życia końca
Lecz wystarczyła całkiem mała fotka
banalny wierszyk i mgliste wspomnienie
a twój wizerunek niemal żywy powstał
karmić złudzenie
Błysnąłeś okiem, był lazur i złoto
palących słów i zmysłów nagła zamieć śnieżna
i już się żal zrodził z bolesną tęsknotą
a jest drapieżna
Dobrze mi było ciebie nie pamiętać
myślom zakazać tańca nad uczucia grobem
wszystkie je mocno powiązać, a tęsknotę spętać
bez załagodzeń
© Elżbieta Żukrowska 8.06.2014.
Fot. z internetu
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz