WIOSNĄ OBOK — BLISKO
Już mnie porwały te orły-sokoły,
mgły wczesno-złote, łabędzie, kwiczoły,
roześmiane jaśminy, bzy zacichające,
rozgwieżdżone śród-noce, narcyzy pachnące!
I kalina biała w przepysznym rozkwicie,
jarzębina — dziś w bieli, jesienią w karminie,
rozgwiazdy na brzegu i kawki w kominie...
Cały ten świat roześmianych, roztańczonych iskier,
rozpalonych pochodni, ciem — nocnych motyli...
Mgły... wracajmy do nich, bo z nimi najmilej,
wszelki dźwięk wytłumiony... spać...
Umykać chwili... Spać...
Ustami jeszcze dotknąć inny oddech bliski...
Spać.. w rozmarzeniu... świat się przechylił...
Bo już po wszystkim... po wszystkim...
© Elżbieta Żukrowska 10.05.2014.
Fot. własna
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz