NA DNIE STAREJ SZUFLADY
W starym lamusie w ciemnym kącie
stara komoda cicho drzemie
a w jej szufladzie ("bezpiecznym porcie")
ukryło się moje wspomnienie
Są tam kwiatuszki z białego wianka
kiedy to pierwszy raz do komunii
ogryzki kredek (od wujka Janka
— cztery tuziny — czy to rozumiesz?)
Dalej "pozłotko" od czekolady
co to mój partner z wiejskiej zabawy
opakowanie od pomadki
którą mi później scałował... prawie
Resztka korali — białych perełek
ale niteczka pękła nagle
z ogniska patyk (czarny węgielek)
pocztówka z Mazur — wydęte żagle
Śpią moje skarby w starej szufladzie
na samym dnie jej słodko i cicho
na tym się zapomnienie kładzie
za rok znów zajrzę — przegonić licho
© el.żukrowska 20.stycznia 2013.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz