JESTEM PO DRUGIEJ STRONIE
(wiersze szaro-złote)
jestem po drugiej stronie lustra
właśnie się kładą długie cienie
to tutaj życie bywa puste
i już nieważne jest myślenie
byłam o krok od zawieruchy
i nikt mi ciszy nie zapewniał
uciekłam gdzie mieszkają duchy
stworki mające serce z drewna
wrócę — tak sobie obiecuję
może gdy zmienią się księżyce
albo gdy lustro ktoś rozbije
— to wtedy już na pewno wrócę
© el.żukrowska 21.stycznia 2013.
Zdjęcie z internetu
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz