Zastanawiam się...
Oswajasz mnie teraz od nowa,
stwarzasz mocniejsze więzy,
abym od ciebie nie odeszła,
nie chciała ciasnych sznurów prężyć.
Bym pozwoliła na głaskanie,
na pocałunków morze nocą,
a ja bym chciała przy śniadaniu!
Nie wszystko trzeba skrywać oczom...
Może byś zabrał mnie nad wodę,
pokazał, gdzie jest tak upojnie,
albo wymyślił nową modę,
uczuciem obdarował hojnie!
Lecz ja wciąż nie wiem, czy mnie kochasz,
co znaczą twoje pocałunki,
czym jutro z rana mnie zaskoczysz,
może to koniec naszej dumki...
© Elżbieta Żukrowska 27.03.2017.
fot. z internetu
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz