WIERSZ JAK SELFIE

Wiersz jak selfie 1
czyli nie dam się wysadzić z siodła

Postanowiłam dalej się nie starzeć.
O, to nie znaczy, że będę panienką.
Ale zostanę w dzisiejszym wieku,
zamiast być babcią, nawet babuleńką.

Można żyć życiem dzisiaj przynależnym,
bez tańców, figli czy flirtowania
i też się bawić stosownie do wieku,
ale odmówić... sobie umierania!

Och, kiedyś śmierć przyjdzie, to nieuniknione!
Ale nie muszę pomagać żywiołom,
przeżywać każdą najnowszą zmarszczkę,
albo się szarpać z idiotyczną modą!

Jestem z uśmiechem na dziś i na jutro,
cokolwiek życie przyniesie mi z rana.
W sumie to ważne, że w ogóle przyniosło.
O resztę zadbam osobiście. Sama!

© Elżbieta Żukrowska 14.03.2017.
fot. własna