Stąd jesteśmy - z Polski
Posłuchaj - choć niczego nie obiecuję
i patrz - bo ze snu tu się rodzisz
i te łąki, to powietrze czujesz,
miłość poznajesz lekko, mimochodem.
No i pokaż mi teraz takiego,
który chabrem się nie zachwyci,
który wiedząc, że mak jest chwastem,
swego oka nie będzie nim sycić...
Nie mów, że wiatr ten ci obcy,
że ptaki nie tobie śpiewają,
że nieważne dla kogo bzy kwitną,
komu drzewa błogi cień latem dają...
Ty i ja - dwie kruszynki nad Wisłą
lub stokrotki gdzieś na środku pola
- ale właśnie tu żyć dziś nam przyszło,
zła czy dobra - TU nasza jest dola.
© Elżbieta Żukrowska 21.12.2014.
Fot. z internetu
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz