915//14. * * * (Szczęśliwej drogi...)

     *   *   *

Szczęśliwej drogi - już czas

- na wędrówkę po sercach przyjaciół... 

W każdym zostaw coś z siebie i patrz 

- niechaj nikt przez ciebie nie płacze!

Trzy dramaty i rozpacz gdzieś tam!
Prawda - ty nie jesteś przyczyną.
Wszak za tobą bukiety i maj,
bo nie igrasz z żadną dziewczyną.

Ale kiedyś ta jedna, szczególna,
dojrzała jasność w twoich oczach,
być może była niepotulna,
bo zaplątała cię w warkoczach.

I teraz jesteś cały dla niej,
prostujesz ścieżki w labiryncie,
magiczne światło ci zapłonie,
kiedy się znowu zobaczycie.

© Elżbieta Żukrowska 17.11.2014.
Fot. z internetu