i po wszystkim
odszedłeś w dal jak kochaś z piosenki
ale nie wierzę że nie myślisz o mnie
nawet jeśli grot strzały wyraźnie się stępił
coś musiało zostać chociażby najskromniej
i widzę jak na bujance palisz papierosa
nie masz nawet psa z którym mógłbyś się bawić
a znowu ci srebra przybyło we włosach
i myśli masz takie że trudno przetrawić
czemu się dręczymy będąc w oddaleniu
ni listu telefonu bodaj esemesa
to jest jak zapaść w dziwnym odrętwieniu
a potem gonitwa która aż ośmiesza
rozpadło się wszystko świerszcze już nie grają
tylko wiatr poświstuje w wysokich koronach
drzewa nieuległe dalej pod wiatr stają
a stary duch na podwórko znów kona...
© Elżbieta Żukrowska 18.09.2016.
fot. z internetu
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz