Stare tęsknoty
- dedykowany Darkowi Gogolowi
Smutny przez park samotnie idziesz.
I choć się przecież pozbierałeś
- tylko w szum wiatru się wsłuchujesz,
kilka kasztanów uzbierałeś...
Kobiety brak. Odeszła latem.
Została na pamiątkę szminka...
Nie chodzisz teraz pod krawatem...
Nie dzielisz się kawą ni bułką...
Twoje tęsknoty wciąż te same,
bo nawet trzy kasztany w dłoni
są podniesione już w tym roku...
Pójdziesz za światłem? ... Nie dogonisz!
Schowaj kasztany na pamiątkę
- że kiedyś była, że marzyłeś...
Nie wiem, czy znajdziesz inne ślady...
Pewnie nic więcej nie zostawiła...
© Elżbieta Żukrowska 4.11.2014.
Fot. z internetu
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz