Przeciwko ludobójstwu
Czas wojny ciągle ku nam wraca.
Tyle lat, a powstają o niej wiersze.
Trudno ocenić, który lepszy,
które wołanie najważniejsze...
Tulą się słowa w równych rządkach
- tak jak więźniowie na apelu...
I zadumanie znów się budzi.
I protest - czemu ginie wielu!?
Bo ciągle wojny, śmierci postęp...
Nowe zbrojenia, ludobójstwa!
Żadna ze stron nie myśli przestać,
a nowe rodzą się bluźnierstwa.
Wciąż niosą się do Boga słowa
- czemu dopuścił ten kataklizm.
Lecz to nie Bóg wywołał wojnę
- a pyszny człowiek, rządny władzy.
© Elżbieta Żukrowska 24.04.2015.
Fot. dziennik.pl.świat
Ten komentarz został usunięty przez autora.
OdpowiedzUsuń