Dzieląc, a może mnożąc?
Pada śnieg - więc mi się w śniegu przyśnij,
a kiedy deszcz - pod wielkim parasolem.
Gdy słońce całuje - zabierz pod chłodny prysznic,
a w wielki wiatr - rzućmy mu smutków sforę!
Bądź ze mną w każdą aurę - nie mów, że zła.
Zawsze znajdziemy dla siebie odpowiednią niszę.
Zadbamy o to - niech cud nasz długo trwa,
do końca życia - nie pozwolimy na uczuć ciszę.
Jesteśmy wzajemnie dla siebie słodkim dopełnieniem.
W każdy dzień skutecznym wsparciem i pomocą.
W swoich sercach znajdujemy potwierdzenie,
że miłość najlepiej dzieli się na dwa. Także nocą.
© Elżbieta Żukrowska 7.02.2017.
fot. z internetu
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz