461/13. POSZUKUJĘ KOLOROWEJ MIŁOŚCI

Poszukuję kolorowej miłości

Jeśli w szeleście liści cię znajdę?

Może w ulotnej woni ogrodu?

Twego uczucia zatrzymać nie umiem,

chciałabym, ale nie mam na to żadnego sposobu...

Prosiłam — kochaj mnie na różowo!

Zapewniłeś, że to jest możliwe.

Obiecałeś, że jutro. Dałeś słowo!

Okazało się nieprawdziwe...

Może kochaj mnie na niebiesko?

Cóż to znaczy? — pytałeś zdziwiony.

A lubiłam tak poświatę w nocy,

gdy już zapłonęły  bajeczne neony.

Proponuję więc miłość zieloną.

Groszek i rezeda. Bzy. Mięta! 

Wiosenną, z pewnością szaloną!

Co ty na to? Zielone sny... Nie zapamiętasz?

Więc może miłość będzie fioletowa.

Nie zrozumiałeś. Nie umiesz w kolorach?

"Od tych barw już boli mnie głowa!"

Pomieszałam ci tylko? Dusiłam jak boa?

Propozycja ostatnia — rdzawo-brązowa.
To miłość sentymentalna, jesienna.
Mocna i intensywna, trochę surowa,
powiedzmy, że przy tym... brzemienna?

Prychnąłeś na mnie, jak kocur, ze złością.
I nawet się z niechęcią nie kryjesz!
Znaczy — to koniec. Nie ma nic z czułością...
Twierdzisz, że bez miłości przeżyjesz.

~~

I odszedłeś zupełnie jak inni.

Co ci tęcza, paleta z farbami?

A ja szukam dalej uczucia,

 może teraz między malarzami?

© el.żukrowska 7.08.2013.
Fot z internetu