O DUSZACH
Rozjarzyło się słońce na podniebnym szlaku.
Anioły tam tylko — w drodze do wieczności
— wiodą Panu dusze — mimo wiary braku.
Ratują bez względu na ludzkie stare ułomności.
Ważą je na szalach niezwykłych, specjalnych ,
gdzie miarą jest dobro i miłość plus ziarnko pokory.
Dla jednych płaszcz niebieski — dla części szkarłatny,
a jest jeszcze grupa co w bieluchnym chodzi.
Całe ludzkie życie na szalach zważone.
Zadziwienie budzi, ile miłość znaczy.
I tak białe dusze najtkliwiej tulone
w rajskich ogrodach sam Pan spotkać raczy.
© el.żukrowska 22.maja 2013.
Fot. - Szafa Niezwyklych Zdjec W Necie
Ależ to piękne...ziarenko pokory może przesądzić o tym co na szli. Uroczy wiersz, pobudzający umysł - tak trzymaj Elu...
OdpowiedzUsuńAnonimowy Gościu
OdpowiedzUsuń- bardzo dziękuję.