DAJ
W niemym geście
drobne dłonie otwarte
proszące cicho
daj mi siebie daj
Tańczące na wietrze oddechy
a w piersiach tchu
mimo wszystko za mało
daj mi siebie
w oczach jeszcze niebo się odbija
jeszcze jaśminy pachnące
odurzająco powabnie
daj
Nic nie możesz dać
odchodzisz od zatrzaśniętej bramy
tamten płacz dla ciebie odległy
niewyraźny i nierzeczywisty
dziś nie pamiętasz imienia
tylko te rozszerzone źrenice
i usta drżące w niemym szepcie
którego nie potrafisz odczytać
© el.żukrowska 10.maja 2013.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz