środa, 24 października 2012

787. (186/2.) * * * (Nic więcej przed tym....)


* * *

Nic więcej przed tym i nic więcej potem...
A jednak jeszcze myśl twoja wybiega
Dotyka, pieści - choć nie kontrolujesz...
jednak tej wiedzy wcale nie potrzeba,
ważne, że ja tak mocno to czuję....

Nie odchodź, bądź najbliżej.
Może serca, może tylko myśli
potrzeba ludziom w wędrówce po ziemi,
zwykłej bliskości, o jakiej nie przyśnisz,
o utuleniu od słońca promieni.

Ześrodkuj całą swą uwagę teraz.
Tobie tak samo kochanie potrzebne.
Zatopisz palce we włosach jedynej
i wszystko staje się lżejsze, powabne.
Do szczęścia wiedzie jakby tylko miłość.

© e.żukrowska 23.10.2012.
Zdjęcie z internetu.

2 komentarze:

  1. Najkrótsza i najdłuższa droga zarazem..a jakże wspaniała ;)
    Wspaniały wiersz, można powiedziec że aż "kipi uczuciem"
    Pozdrawiam;)

    OdpowiedzUsuń
  2. Evan Olcan
    Dziękuję. Cieszę się, że tak ten wiersz odebrałeś.
    Serdeczności dla Ciebie.

    OdpowiedzUsuń