765. MARZENIA TWOJE
MARZENIA TWOJE
Marzenia twoje widziałam
przystrojone w mieniące opale
i rozjarzone skrami
od pereł w srebrze osadzonych.
Układałeś je na pisaku jako ofiarę
dla morza?
dla syreny?
Kim jestem...
Na mnie nawet nie spojrzałeś...
— bryzgiem piany?
— westchnieniem wiatru
na nadbrzeżnych głazach?
Zamykam oczy w nadziei,
że zdławię tęsknotę,
żal nieutulony...
myśl rozbolałą
i ten poszum w skroni...
Twój świat za daleki...
ja w twym świecie obca
i czasu za mało...
© el.żukrowska 10.10.2012.
z cyklu "wiersze specjalne"
Zdjęcie z internetu.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz