781. (180/2). TRZYMAJĄC CIĘ ZA RĘKĘ - LESZKU

TRZYMAJĄC CIĘ ZA RĘKĘ - LESZKU

Zatrzymani w pędzie niezwykłego świata
nocą skarleni, może przestraszeni
szukamy innych dłoni łączymy ze swymi
i już lżej oddychać już strach się wyplenił

Uśmiech nam pomocą i myśli ku sobie
co swobodnie płyną bez fałszu obłudy
Drogi Przyjacielu - przesyłasz wierszami
delikatne kwiaty  słowa do zadumy

Okrążając horyzont w szukaniu nadziei
umykam złu i kłamstwu Lecz wciąż nieporadna
W twoich wierszach znajduje co najbardziej dzieli

Ale też okruszki dobroci z dna serca
to wystarczy dla dwojga już spokojnych ludzi
a dla ciebie będzie jak laur do wieńca

© el.żukrowska - 22.10.2012.
Fot. Włodzimierz Stąsiek.