Co za straszna wiosna!
Miała być radość i przyjęcia barwne,
mnóstwo przyjaciół, wypady w znane i nieznane,
taki rok szalony, ale solidarny,
opromieniony słońcem i nowym spotkaniem!
Miało być... A teraz już nie wszystko śliczne,
nawet urwane kontakty w rodzinie.
Pobrzmiewają gęsto rozmowy telefoniczne,
zostały jako łącznik, aż zły czas przeminie.
I jak się tu uśmiechać do zielonej wiosny,
jak cieszyć się kwiatami (zapachu nie czujesz!).
Spacer przestał pociągać, jest jakiś żałosny,
bo strach, że policja zaraz cię shaltuje!
Co za dziwne czasy! I tyle napięcia!
Nie ma gdzie wyładować zebranych emocji.
Przyjaciół z telefonem troszeczkę oszczędzasz,
bo może ten stan wrogi trwać do drugiej wiosny...
© Elżbieta Żukrowska 19.05.2020 r.
fot. własne
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz