sobota, 18 lipca 2020

PORANKI NA WSI




Poranki na wsi

Poranki na wsi niezmiennie tchną cudem:
wstaje słońce, mgły gdzieś się rozwiewają,
kraczące wrony są jak ukrop wrzące,
a jaskółki z rozpędem pod dachy wpadają.

Zapomniana studnia z żurawiem wysokim,
dziś tylko ozdobą na nowym podwórku,
tak jak stare sprzęty wiszące dla oka,
przypominają o dawnym trudzie i frasunku.

Wróbli mało, a lecą kurom do korytka,
szukają tam kąsków nim zboże kłosem im wymości,
szary brytan swobodny, czasami gdzieś znika,
ale wraca zaledwie, gdy poczuje gości.

Obszczeka radośnie lub zębami kłapnie,
a czasem się zdarzy, że sfrunie kapelusz!
Na szczęście głos gospodarza zadziała skutecznie
i pies wolną drogę dla gości zostawia.

Jedynie listonosz odważnie wysiada,
jego małe autko znane w okolicy.
Nawet pies się łasi, nigdy nie ujada,
tak wita przyjaciela - podskoków nie zliczysz.

A noc nietoperzom bezszelestnym sprzyja
i tylko stara sowa na wiązie zahuczy,
już następna myszka swe życia straciła,
choć próbowała chować się i kluczyć...

I znów wstaje słońce, by rozproszyć mroki,
kwiaty podnoszą do niego swe główki,
łąka w rosie, w promieniach, pełna jest uroku,
świat się odmienia, każdy jego punkcik.

© Elżbieta Żukrowska 13.07.2020 r.
fot. własne

TAKA MYŚL




Taka myśl

Krzyczała głośno: drań, drań, drań!
Śmiech się zamienił nagle we łzy.
Spłynął na ziemię biały szal.
Ślady na śniegu. I noc. I mgły.

Wszystko minęło, drżała dłoń.
Kiedyś od śniegu uwolni się sad.
wybuchnie kwieciem - to jego broń,
wiosną zachwyci się znowu świat.

Może kobiecie wróci miłość,
może z miłością - nadziei kwiat:
na czuły dotyk, na wrażliwość,
szacunek, dobro, piękny świat.

© Elżbieta Żukrowska 17.07.2020 r.
fot. własne

czwartek, 16 lipca 2020

CUD SIĘ STANIE




Cud się stanie

Co miało być - to już się stało.
Teraz już tylko czekać można.
Na cud. Na miłość, której mało.
A bez niej życie jest nieważne!

Lecz jeśli Bóg dla ciebie właśnie
zawiesi światło w górze jasne -
zło się nie stanie, nie powtórzy,
są ci sądzone dni przyjemne.

Czy to jest wróżba? O, niestety -
wróżby domeną są Cyganek.
A jeśli kochać chcesz kobiety -
to wybierz jedną. Cud się stanie.

© Elżbieta Żukrowska 15.07.2020 r.
fot. z internetu

niedziela, 12 lipca 2020

WSPANIAŁE CHWILE




Wspaniałe chwile

Błyskały flesze, świat był kolorowy,
głośna muzyka, otwarte drzwi raju.
Oczarowanie winem szło do głowy,
rozpierzchłe myśli już nie dokuczały.

Czas nagle stanął - zgrzytnęły zegary.
Wiatr wpadł na rampę i rozwiał sukienki,
a potem skonał - dlaczegoś ospały
i już nie ciekawy odkryć dalsze wdzięki.

Serce - o dziwo! - także bić przestało,
pełne uniesień, niezwyczajnych doznań,
jakby mu było jeszcze ich za mało,
więc otwierały się na co tylko można.

Gwizd lokomotywy - znów wszystko ruszyło!
Ktoś posłał uśmiech, zabrzmiały oklaski.
Nasze ręce w górze - aby było miło,
nawet gdy zacichną wszystkie flesze, trzaski.

© Elżbieta Żukrowska 12.07.2020 r.
fot. z internetu

sobota, 11 lipca 2020

MÓJ HARCERZU




Mój harcerzu

Mój harcerzu, bohaterze,
już nie odchodź - proszę szczerze.
Kiedy jestem dziś płomieniem,
to bez ciebie będę cieniem.

Nazywałeś mnie Stokrotką,
taką słabą, taką wiotką
i ramieniem podtrzymałeś,
bym przy tobie pozostała.

Nazywałeś Małą Druhną,
bo też byłam niczym chuchro!
Ale kochać - już kochałam
i oburącz cię trzymałam.

Mój harcerzu, bohaterze,
tobie z całej duszy wierzę.
Gdy ogrody w deszczu mokną -
dla ciebie otworzę okno.

Ty stokrotek garść przyniesiesz,
wspomnisz nasz spacer po lesie.
W twoje włosy dłonie wplotę,
nie wypuszczę, aż w sobotę.

© Elżbieta Żukrowska 11.07.2020 r.
fot. Tapeciarnia

czwartek, 9 lipca 2020

SPACEREK




Spacerek

Był harcerz, pokrzywy i była stokrotka,
do tego dziewczyna sarniooka, słodka,
strumyk na kamieniach to syczał, to szeptał,
a bocian się dziwił, nie wszystko rozumiał.

Wieczorem ognisko i stare ballady,
romantyczny nastrój, czasami aż łzawy.
Rozśpiewane serca, rozmarzona dusza,
a harcerz z harcerką na spacer wyrusza.

Nocka trochę ciemna, za to jest pachnąca,
nie trzeba do lasu, wystarczy po łące.
Szczęśliwi, przytuleni, opadli na trawkę,
ten spacer w pamięci zostanie na zawsze.

© Elżbieta Żukrowska 8.07.2020 r.
fot. Pixabay

PAMIĄTKA...




Pamiątka...

Ten maj, ten gaj, harcerze i stokrotki,
strumyk w dolinie szemrze i płynie,
sztubacki świat jest słodki!

Młodości czar i wyznań żar, do tego pocałunki,
cudowny świat tych świeżych lat,
niewiarygodnie krótkich.

A wiosną znów naręcza bzów, tudzież pęczek stokrotek.
Spacerów szlak - tego mi brak
i... dziewczyny złotowłosej.

Wspomnienia łzą czasami lśnią - magiczny mój zakątek.
W cichej szufladzie dziś spoczywa
finka, wśród innych pamiątek.

© Elżbieta Żukrowska 9.07.2020 r.
fot. Tapeciarnia

środa, 8 lipca 2020

STOKROTKO MA




Stokrotko ma

Popatrz tu, miła, popatrz jeszcze -
dzisiaj kwiatkami cię upieszczę.
I choć to tylko są stokrotki -
w zamian daj uśmiech bardzo słodki.

Patrz, jakie piękne są różowe,
urok ich trudno oddać słowem.
Ja wciąż pamiętam drobne płatki,
aż oko łza wspomnienia zaszkli.

Tam płynął strumyk, maj szumiał w gaju,
rozsądek szeptał "nie bałamuć".
Jednak na szczęście nie słuchałem
i się "wdrapałem" na tę skałę...

Co było trudne - wciąż pamiętam:
zostałaś mą stokrotką... zmiętą.
Twój urok całkiem mnie pochłonął,
do dzisiaj mam twą rękę w dłoni.

Dlatego spośród różnych kwiatów,
czerwonych róż i wątłych maków,
wybieram wciąż dla ciebie, miła,
stokrotki - abyś nie zwątpiła.

© Elżbieta Żukrowska 2.07.2020 r.
fot. Pixabay

sobota, 4 lipca 2020

ZACZEKAJ AŻ ROZKWITNĄ STOKROTKI




Zaczekaj aż zakwitną stokrotki

Jeszcze słońce włosów nie rozplata
dopiero jest początek lata
w jeziorze nadal woda zimna
kąpać się jeszcze nie powinnam

Ach Ty jesteś teraz taki sodki
Zaczekaj Zaczekaj
Może zakwitną nam stokrotki

Za motylami dziś biegałam
widziałam nawet admirała
wciąż zachwycają mnie kolory
tęczowy raj i zawrót głowy

Ach Ty jesteś teraz taki słodki
Zaczekaj Zaczekaj
Może zakwitną nam stokrotki

Po długim czasie mam wakacje
czy na przygodę też się natknę
Wszak ruszam w drogę w Polskę jadę
na szlaku będę wąchać trawę

Ach Ty jesteś teraz taki słodki
Zaczekaj Zaczekaj
Może zakwitną nam stokrotki

Czy czekasz na mnie Za mną patrzysz
Czy też masz prawo do reakcji
O tu są stokrotki Już rozkwitły
Ale uważaj na pokrzywy

Ach Ty jesteś teraz taki słodki
Zaczekaj Zaczekaj
Właśnie rozkwitły nam stokrotki

© Elżbieta Żukrowska 1.07.2020 r.
fot. Pixsabay