PORZĄDKI W SERCU
Nie warto z nim - w myślach powtarzam.
Chcę samą siebie przekonać do racji.
Nie warto! - A serce ciągle głupieje.
Jakby więcej wiedziało - od czasu kolacji...
Mam rozpalone czoło i gorące dłonie,
w mieszkaniu zbyt smutno i obco...
Niedawno - cieszyłam się balkonem
i z sąsiadami mówiłam przez okno...
Teraz wyciszenie, żadne poematy.
Skowronki i słowiki zamilkły na zimę.
A ja z serca wyrzucam zdębiałe dramaty
i wszystkie rozmarzenia - jako zbyt dziecinne.
© Elżbieta Żukrowska 21.12.2013.
Fot. z internetu
Remanenty
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz