821//14. ZWĄTPIENIE SIĘ WKRADŁO

ZWĄTPIENIE SIĘ WKRADŁO

Nie chcę być wszędzie,
ani biec daremnie.
Może tęsknoty uśpiły się w duszy.
Nie muszę się spieszyć.
Nie chcę być w wyścigu.
Wybieram drogę w skupieniu i ciszy.
Zatrzymać wczoraj?
A przecież nie mogę!
To tylko cienie, kuszące wspomnienia.
Nawet, jeśli historie lubią się powtarzać...
Z jednej strony mgłą nadziei,
a z drugiej - powiało zwątpieniem.

Prawda zazwyczaj gdzieś pośrodku leży...

Kiedyś, dawno, zwątpiłeś,
przestałeś mi wierzyć...
ale i sam sobie też nie dowierzałeś...
Wygasiłam emocje.
A może nic nie wiem...?
Tak czy tak - nie chcę okryć tego gniewem.
Rozstanie - jakich wiele...
Czas mgłę nam przywieje.
Wyblakną fotografie, dopalą się świece...
Tylko wspomnienia
- a tych nie wymieciesz...

© Elżbieta Żukrowska 21.12.2013.
Fot. z internetu
Remanenty