772//14. POEZJA ZARZUCIŁA SIEĆ

POEZJA ZARZUCIŁA SIEĆ

A słowa płyną, płyną, płyną...

Poezja zarzuciła sieć.

Wpadłaś, nie możesz się wywinąć... 

Teraz już zawsze musisz ... "pleść"!

Czasem rozpłaczą się skrzypeczki,
bo odnalazły smutki gdzieś...
Nokturny płyną zaś z pianina,
opowiadają wiersza treść.

Pociągi mkną po srebrnych szynach,
pajączek wolno nitkę tka.
Muszą się w szybkim pędzie minąć
- lecz komu bardziej szkoda dnia?

A słowa płyną, płyną, płyną...
Będzie poemat, sonet, fraszka.
Kto to przeczyta? Z jaką miną?
Poezja, a jakby... igraszka.

© Elżbieta Żukrowska 29.09.2014.
Fot. z internetu