769//14. JESIENNE SZEPTANIE

JESIENNE SZEPTANIE

Parasole, drobne ślady,

twarz wilgocią wygładzona...

Spacer ze smutku podkładem, 

mało uczuć, utulenia... 

Deszcz... 

Liście miękko pod nogami, 

pachną tak bardzo jesiennie... 

Może jednak podasz ramię? 

I na spacer mnie zabierzesz?

Wiatr...

Po cóż masz samotnie zwiedzać 

te alejki dobrze znane... 

Lepiej ze mną... więc kochany 

może podaj mi swe ramię... 

Chodź...

Przytulę pod parasolem, 

będę tobie cicho szeptać 

o tym wszystkim, co wieczorem 

chciałabym wraz z tobą poznać...

Chcesz?

© Elżbieta Żukrowska 28.09.2014. 
Fot. z internetu