środa, 3 września 2014
710//14. ULEGAJĄC CIĄGŁYM ZMIANOM
ULEGAJĄC CIĄGŁYM ZMIANOM
Lato zostało wewnątrz ciebie
- nie godzisz się na chłodne serce,
jeszcze masz miły uśmiech dla mnie
i ciągle ciepłe, czułe ręce.
Jeszcze opowieść miłą snujesz,
o tym, co dawno się prześniło...
Ale i gwiazdy liczyć umiesz,
więc marzyć zechciej... całkiem miło...
Odrzuć smuteczków zasób zbyt duży,
przecież ci zima nie jest straszna!
Nawet gdy czas się nieco dłuży,
po zimie będzie wiosna jasna.
Wprawdzie to nie są odkrywcze słowa,
świty rumienią się od zawsze,
jednak jakoś mniej boli głowa,
gdy w perspektywie jest wiosenna jasność...
© Elżbieta Żukrowska 3.09.2014.
Fot. z internetu
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz