czwartek, 20 lipca 2017
KUMPEL
wiersz warsztatowy
Kumpel
Mam się daremnie wadzić z losem?
Może oburzać na obrożę?
Wierny jak pies - więc wszystko zniosę,
gdy o swój los już się nie trwożę.
Mam psich przyjaciół na osiedlu,
powiedzmy Bruno i Agat-książę,
gdy mówią do mnie - teraz wędruj,
mym tajnym przejściem z nimi zdążę.
Omar podpowie mi o suczkach,
Wicher zna wszystkie koty w mieście.
Żyję wygodnie jak w psim raju,
o co mi może chodzić jeszcze?
Wszystkie te Burki oraz Gromy,
Roxy, Ramzesy egzotyczne,
mogą mi pozazdrościć domu,
mam dobre życie, niemal kwitnę!
© Elżbieta Żukrowska
fot. Pinterest
20.07.2017.
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz