Pokochaj mnie!
Za moje rude włosy i piegów tysiące,
za ten żar w moich oczach i za usta drżące...
Za to, że tęskniąc bardzo szukałam cie zawsze.
Pokochaj, chociaż inne mogą być ciekawsze.
Wiesz, że do ciebie będę tulić się co ranka
i dbać o świetny nastrój jak dobra kochanka,
będę ci gotowała zawsze to co lubisz,
lecz teraz mi obiecaj, że już się nie zgubisz.
Trudno - nie umiem bywać w kolorowych światach,
grać w pokera i szukać co mi się opłaca,
srożyć się i przeciskać przez uparte tłumy,
udawać, że to lubię, a tamto rozumiem...
Już wiesz, czemu do ciebie tak prosto i miło:
pokochaj, by się życie moje odmieniło,
abym przestała myśleć, że jestem nieładna.
Daj mi po prostu szansę mówiąc - ta lub żadna!
© Elżbieta Żukrowska 2.10.2016.
fot. porady.kobieta,gazeta,pl
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz