warsztat - sonet angielski abab, cdcd, efef, gg
Moja ukochana czarnulko
Nie mogę z rana bez niej - nawet tak dla żartu!
Moja i ukochana, na zawsze jedyna!
Niczym nie zastąpiona, ważniejsza od fartu!
Niezbędna w mym krwiobiegu, dbam, by zawsze była.
Jest tak zachwycająca, że dla niej tak śpiewam!
Pachnie niepowtarzalnie, budzi wszystkie zmysły!
Na nią tak bardzo czekam, ustami wybiegam!
Czarna i biała. Z pianką. Przez nią w mózgu iskrzy!
Gdy wreszcie ją smakuję - mą twarz rozpromienia,
ulubioną goryczką wpływa w moje wnętrze.
Jak czekam na ten moment - nie do uwierzenia!
Nie ma nic ważniejszego - chwile najpiękniejsze!
Tak wygląda poranny mój powrót do żywych:
wypijam kubek kawy i jestem szczęśliwy!
© Elżbieta Żukrowska 21.10.2016.
fot. internetu
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz